माफ कर मला, तुला वेळ देता येणार नाही।
कारण माझाच वेळ मला आता पुरत नाही।।
जेव्हा गरज तुला असायची,
आपले काम सोडून मी बोलायचो।
आज मला गरज तुझी आहे,
मात्र मी नुसतंच वाट बघायचो।।
का हे असं होतंय?
मलातर आता काही समजत नाही...
तरीही,
माफ कर मला, तुला वेळ देता येणार नाही।
कारण माझाच वेळ मला आता पुरत नाही।।१।।
जेव्हा तू दुःखात रडायचीस,
तेव्हा मीही सोबत तुला असायचो।
माझे अश्रू आवरत नव्हते तरी,
मी मात्र एकटाच दुःखात रडायचो।।
का हे असं होतंय?
मलातर आता दुःखही वाटत नाही...
तरीही,
माफ कर मला, तुला वेळ देता येणार नाही।
कारण माझाच वेळ मला आता पुरत नाही।।२।।
आपली दिवसभराची कसरत करूनही,
शेवटी तुझ्यासाठीच मी रात्र
जागायचो।
मला एकटेपणा जाणवायचा जेव्हा,
तेव्हा मात्र एकटाच ताटकळत बसायचो।।
का हे असं होतंय?
मलातर आता जागूनही होत नाही...
तरीही,
माफ कर मला, तुला वेळ देता येणार नाही।
कारण माझाच वेळ मला आता पुरत नाही।।३।।
तुपण रमायचीस आपल्या दुनियेत,
मीही तसाच स्वैर आपल्यांत रमायचो।
मात्र तुझ्या आर्जवांवर मी,
सतत आपले जग बाजूला ठेवायचो।।
का हे असं होतंय?
आतातर माझी कोणती दुनियाच नाही...
तरीही,
माफ कर मला, तुला वेळ देता येणार नाही।
कारण माझाच वेळ मला आता पुरत नाही।।४।।
असली चूक तुझी कितीही,
तरी मी समंजसपणे समजून घ्यायचो।
मात्र माझ्या छोट्याशा खोडकरपणासाठी,
मी दहादा तुला माफी मागायचो।।
का हे असं होतंय?
चुकातर आता हातूनही घडत नाही...
तरीही,
माफ कर मला, तुला वेळ देता येणार नाही।
कारण माझाच वेळ मला आता पुरत नाही।।५।।
नाही म्हणणार तू चुकतेस म्हणून,
होतं असं कधीकधी, मी समजायचो।
लिहावं म्हणून लिहिलं शेवटी,
कितीदा तरी हे शब्दांत कोरायचो।।
का हे असं होतंय?
मीचतर माफी मागतो, तू का नाही??
तरीही,
शेवटी,
माफ कर मला, तुला वेळ देता येणार नाही।
कारण माझाच वेळ मला आता पुरत नाही।।६।।
©सागर
९४०३८२४५६६
०९/०१/२०१६
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा