"शोधार्थ माणुसकीच्या"
पृथ्वीवर या जन्मास येतात माणसे,
येतात जन्मास प्राणी अनं पाखरेही।
जगतात सर्वच आपल्या कष्टाने नित्य,
मात्र मारतात इथे माणसाला माणसेही।।
मातीवर बांधतात घरे इथे माणसे,
बांधतात घरटे अनं खोपे पाखरेही।
मिळून जोपासतात सर्व आपली घरकुलं,
मात्र जाळतात इथे इतरांची घरे माणसेही।।
संपूर्ण पृथ्वीचे उपभोगी इथे माणसे,
जगतात दाणे अनं पाण्यावर पाखरेही।
दररोज असते भटकंती अन्नाच्या शोधात,
मात्र घेतात हिरावून इथे भाकर माणसेही।।
काही दिवसांचे जगणे वसुंधरेवर माणसाचे,
जगतात क्षणिक पशु अनं पाखरेही।
एकमेकांत मिसळून चरणारी अनं रवंथणारी,
मात्र पेटवतात इथे वेगळी चूल घरचीच माणसेही।।
जगणे आज अवलंबून अर्थावर माणसाचे,
सारतात आयुष्य विनापैशाने कीटक-पाखरेही।
तरीही आयुष्य सुखात असे या जीवांचे,
मात्र दुखावतात इथे पैशासाठी इतरांना माणसेही।।
कधी सुधरणार आम्ही पृथ्वीची माणसे,
शिकवतात तत्वज्ञान जगण्याचे आम्हा पाखरेही।
देती धडे जगण्याचे अनं सुखवण्याचे सर्वा,
मात्र हरवतात इथे माणुसकीच माणसेही।।
©सागर बिसेन
९४०३८२४५६६
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा